ŻYWY RÓŻANIEC.
INTENCJE
Żywy Różaniec zawdzięcza swoje powstanie P.M. Jaricot (1799-1862), która w 1825 roku założyła w Lyonie pierwszą grupę składającą się z 15 osób odmawiających codziennie jedną tajemnicę różańcową; wkrótce ta forma odmawiania różańca, stała się popularna w Europie. W 1827 papież Leon XII pobłogosławił to dzieło, Grzegorz XVI zatwierdził je jako stowarzyszenie, a Pius IX w 1877 r. powierzył je przełożonemu generałowi dominikanów. Zgodnie ze statutem, różami różańcowymi kieruje kapłan-moderator (w Witnicy: proboszcz), a poszczególnymi – zelator, wybierany przez jej członków. 
Podstawowym obowiązkiem róż różańcowych jest codzienne odmawianie przez cały miesiąc tajemnicy otrzymanej w pierwszą niedzielę miesiąca, kiedy dokonuje się zmiana tajemnic różańcowych. Pierwsza Wspólnota Róż Żywego Różańca powstała z inicjatywy ks. Józefa Bielaka, pierwszego proboszcza witnickiej parafii. Pierwszą zelatorką została Anna Mazurek.
Z roku na rok róże różańcowe rozrastały się; w chwili obecnej w parafii działa 16 róż różańcowych:
I Róża – zelatorka Władysława Woźniak, Bronisława Mazurek.
II Róża – zelatorka Maria Piwkowska, Maria Kmieć.
III Róża – zelatorka Genowefa Samełko, Regina Łowicka.
IV Róża – zelatorka Cecylia Stojanowska, Katarzyna Kuderska.
V Róża – zelatorka Anna Kasprzak, Janina Hejna.
VI Róża – zelatorka Danuta Szatkowska, Maria Kielec.
VII Róża – zelatorka Małgorzata Mikisz, Renata Towarnicka.
VIII Róża – zelatorka Maria Klimek, Elżbieta Szybczyńska.
IX Róża – zelator Andrzej Kasprzak, Wiesław Szatkowski