Duszpasterze
W witnickiej parafii pracowało trzech proboszczów (ks. kan. mgr Józef BIELAK (14.09.194514.08.1978), ks. prałat honorowy dr Edward JAGODZIŃSKI (15.08.1978-01.02.1991), ks. kapelan Jego Świątobliwości dr Stanisław RABA (02.02.1991-31.07.2014) oraz czwarty, obecnie ks. prałat honorowy dr Ryszard Tomczak (01.08.2014-). W historii Witnicy – w latach 1946-2015 – pracowało 50. wikariuszy-współpracowników poszczególnych proboszczów.
PROBOSZCZOWIE:
Ks. szambelan papieski mgr Józef BIELAK (1945-78) Urodził się 4 grudnia w Chodaczkowie Wielkim (diec. Lwowska). Został wyświęcony na kapłana – 18 czerwca 1933 roku. W latach 1933-45 był proboszczem parafii Kamionki Wielkie (powiat Kołomyja). Od maja 1945 r. rozpoczęły się wywózki Polaków, na opuszczone przez Niemców, Ziemie Zachodnie. Z trzecim transportem ludności z Kołomyi, ks. Bielak zatrzymał się w Kłodzku, natomiast większość jego byłych parafian trafiła do Witnicy. Stąd po namowach niektórych, byłych parafian, ks. Józef Bielak sprowadził się dnia 15 września 1945 r. do Witnicy. 
Staraniem ks. Michała Kralla, proboszcza z Pyrzan, witnicki kościół – należący do protestantów – został już poświecony (9.09.1945 r.). W dniu 15 września 1945 roku przybywa do Witnicy, w której funkcje proboszcza pełnił do 15 sierpnia 1978 roku. Ks. Józef rozpoczął pionierską pracę organizowania życia religijnego i parafialnego na tym terenie. Swoją postawą kapłańską – głębokiej modlitwy, jednocześnie pokory i skromności – integrował przybyłych do Witnicy wiernych, którzy po głębokich przeżyciach i tragedii przymusowego wysiedlenia, w swoim proboszczu, mieli jeszcze oparcie duchowe i nadzieję na nowe organizowanie życia na tych terenach. Ks. kanonik starał się – na miarę ówczesnych możliwości – przystosować kościół do potrzeb liturgii rzymsko-katolickiej. Pewnym ułatwieniem było wykorzystanie w witnickim kościele przywiezionego ze Wschodu wyposażenia kościała, jak szaty i naczynia liturgiczne oraz chorągwie. Do witnickiej parafii należały: Białcz, Dąbroszyn, Kamień Mały, Kamień Wielki, Mosina, Mościce, Warniki. W 1947 r. do parafii w Pyrzanach został dołączony Białcz, w którym większość mieszkańców pochodziła z kresowej parafii – Kozaki. Natomiast w 1948 roku do kostrzyńskiej parafii dołączono Dąbroszyn Jako młody kapłan, ks. Józef Bielak, oddał się całkowicie duszpasterstwu, „całkowicie zawładnął sercami witniczan” (J. Bonder). Był skromnym, życzliwym człowiekiem, cieszył się dużym autorytetem wśród parafian oraz władz lokalnych. Starał się iść na kompromis, wybierając to, co łączy, a nie dzieli; kierował się zasadą życzliwości i rozwagi. Uważał, że dobro zawsze zwycięży. 
Wielokrotnie zapraszał burmistrza do prowadzenia kapłana podczas procesji Bożego Ciała. Parafianie w Witnicy starali się uczestniczyć w życiu religijnym. W parafii działał chór, kółko różańcowe, młodzieżowe grupy teatralne. Koło „Caritasu” zbierało żywność, odzież, odwiedzało chorych, przygotowywało śniadania dla dzieci pierwszokomunijnych. Jak wspomina parafianka: „Były to bardzo miłe i niezastąpione przyjęcia, jednakowe dla wszystkich dzieci” (J. Bonder). Proboszcz Bielak uczył dzieci lekcji religii, odwiedzał chorych, ubogich, a nawet rodziny, które żyły bez ślubu kościelnego, rozmawiając z nimi na różne tematy religijne. Dbał o powierzone jego zarządowi, kościoły. Za jego kadencji wykonano boczne ołtarze, wymieniono instalację elektryczną, uruchomiono parowe, centralne ogrzewanie w kościele parafialnym. 
W kościele Krzyża św. – w trosce o katechizowanie dzieci ze SP nr 2 – zamontowano centralne ogrzewanie i odmalowano kościół. W Mosinie wymieniono instalację elektryczną, zakupiono naczynia liturgiczne i wykonano ołtarz. Ks. kan. Bielak był cenionym spowiednikiem, nazywanym „apostołem konfesjonału”. W pierwsze piątki miesiąca spędzał długie godziny w konfesjonale, udzielał Komunii św. już od godz. 5.00 rano dla pracujących. Wychodząc z kościoła zatrzymywał się, by rozmawiać ze swoimi parafianami, a dzieci częstował cukierkami. Swoją pokorą i wrażliwością zjednywał uznanie wśród władz kościelnych, parafian i świeckich (z relacji parafian).Za integracyjną działalność otrzymał medal X-lecia PRL, którego nie przyjął, aby nie być posądzonym o przynależność do ruchu „księży patriotów”. Ks. Józef Bielak przez 33 lata był proboszczem w Witnicy. W dniu 15 sierpnia 1978 r. przekazał parafię ks. prałatowi Edwardowi Jagodzińskiemu.
Ks. prałat honorowy Jego Świątobliwości dr Edward JAGODZIŃSKI (1978-91) Urodził się 2 października 1925 r. w Ostrowie Wlkp. (diec. Kaliska), syn Floriana i Jadwigi. W latach 1931-37 uczęszczał do szkoły podstawowej im. T. Kościuszki, a w okresie od 1937-39 do Państwowego Gimnazjum i Liceum im J. Piłsudskiego w Ostrowie Wlkp. W latach 1939-41 uczył się dorywczo na tajnych kompletach pod okupacją niemiecką. 
W roku 1941 został skierowany do pracy przymusowej jako pracownik handlowy w Hurtowni Kolonialnej Kaliny prowadzonej przez Treuhandler O.C. Philip Wrocław. W 1943 r. został wywieziony na prace do Niemiec; rok później przeszedł do armii amerykańskiej w okolicach Duren (Eifelgebirge). W latach 1944-46 przebywał w obozie dla internowanych Polaków koło Cherburga (Normandia). Ks. Jagodziński uczył się, aż do uzyskania matury, w Polskim Gimnazjum i Liceum im J. Słowackiego. W 1948 został zwolniony z wojska, pracował w Britis Celance Derby. W tym samym roku został przyjęty do Seminarium Międzydiecezjalnego: Upholland College (Liverpool). W latach 1948- 54 uczył się w Polskim Seminarium Du
54
chownym w Paryżu, reu des Irladais (1948-50 – studia filozoficzne; 1950-54 – studia teologiczne w Institute Catholique Paris). Święcenia kapłańskie otrzymał 2.07.1954 w kaplicy Kolegium Irlandzkiego dla Administracji Apostolskiej w Gorzowie Wlkp. Ze względu na odmowę przez władze PRL wjazdu do polski, rozpoczyna studia na Papieskim Uniwersytecie Lateraneńskim w Rzymie (8.11.1954 – Fakultet Obojga Praw). W roku 1957 uzyskuje magisterium, a dwa lata później – licencjat z teologii. W dniu 20 maja 1960 r. broni doktorat obojga praw na podstawie dysertacji: Ius matrimoniale popularis Poloniae. Studium comperativum. Moderate: Prof. D. Pio Ciprotti. W latach 1957-58 odbywa studium: S. Congregationis Concilis, a w 1959-60 Sacrae Romane Rotae. W okresie od 1 czerwca 1960 r. do 12 czerwca 1961 r. ks. Jagodziński pomagał w duszpasterstwie polonijnym we Francji i w Anglii. 
W dniu 13 czerwca 1961 r. został repatriowany do Polski. W dniu 5 sierpnia 1961 r. został notariuszem oraz referentem prawnym Administracji Apostolskiej. Natomiast 23 listopada 1963 r. objął funkcję kanclerza Kurii Diecezjalnej. Dnia 20 czerwca 1972 r. otrzymał wyróżnienie papieskie: prałata honorowego Jego Świątobliwości, natomiast z dniem 6 marca 1973 r. został podniesiony do godności kanonika kapituły gorzowskiej. Na własną prośbę, 15 sierpnia 1978 r., został zwolniony z funkcji kanclerza kurii i mianowany proboszczem w Witnicy oraz radcą prawnym kurii i wykładowcą prawa kanonicznego w WSD w Paradyżu (do 10.03.1980 r.). W latach 1983-89 był konsultorem Prymasowskiego Trybunału Prosynodalnego do spraw „super rato”. Ówczesny biskup ordynariusz Józef Michalik mianował ks. Jagodzińskiego wikariuszem biskupim. Był członkiem rady kapłańskiej (1987-91) i rady konsultorów diecezjalnych 198792).
W latach 1991-92 otrzymał roczny urlop dla poratowania zdrowia. Ks. proboszcz Edward Jagodziński kontynuował rozpoczęte przez swego poprzednika prace adaptacyjne wewnątrz witnickiego kościoła. Dziełem ks. prałata było położenie nowego pokrycia blachą miedzianą całego dachu i wieży kościoła oraz dobudowanie pomieszczeń na zakrystię. W celu zachęty do codziennej modlitwy, ks. prałat, zainstalował brakujące dzwony na wieży kościoła. Duży wysiłek Ks. Jagodziński włożył w integrację przyłączonych do witnickiej parafii nowych miejscowości: Białcza, Dzieduszyc Starych i Nowych oraz Sosen. Na dobrym poziomie urządził kancelarię i archiwum parafialne. Uwrażliwiał i wychowywał parafian do odpowiedzialności i ofiarności za lokalny kościół. Na własną prośbę, 1 lutego 1991 r., zrezygnował z funkcji proboszcza witnickiej parafii. Na prośbę arcybiskupa szczecińskiego, ks. prałat, został mianowany wiceoficjałem Sądu Metropolitalnego w Szczecinie oraz sędzią drugiej instancji (1992-2010). W piśmie z 2005 r. ks. Arcybiskup Zygmunt Kamiński prosił ks. Jagodzińskiego do dalszą „posługę prawną” w Szczecinie. Pisze o tym ks. prałat w swoim życiorysie: „Abp Z. Kamiński dziękuje mi na pracę wiceoficjała i sędziego II instancji, i widziałby mnie w dalszej pracy. Uzależnia to od mojego zdrowia i sił”. Okazało się, że ks. Jagodziński pełnił jeszcze te funkcje przez następnych pięć lat. W roku 2010 ks. prałat E. Jagodziński przeszedł na emeryturę; mieszka u swojej siostry w Szczecinie.
Ks. dr Stanisław RABA (1991-2014)
Trwa postepowanie mające na celu wyjaśnienie stawianych księdzu Rabie zarzutów.
Ks. prałat honorowy Jego Świątobliwości dr Ryszard TOMCZAK (2014-)
Urodził się 8 maja 1957 r. w Ustrzykach Dolnych (diec. Przemyska), syn Witolda i Emilii zd. Domin. W 1961 r. wraz z rodzicami, przyjechał na Ziemie Zachodnie do Żabic (gmina Górzyca, gdzie mieszkali do listopada 2007 r., następnie przeprowadzili się do Gorzowa Wlkp.). W latach 1964-72 uczęszczał do szkoły podstawowej w Żabicach, a w okresie od 1972-76 uczył się w LO w Rzepinie, gdzie uzyskał świadectwo moralności (1976). W 1976 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Paradyżu. Święcenia kapłańskie otrzymał 30 maja 1982 r. w gorzowskiej katedrze z rąk biskupa W. Pluty. W dniu 22 czerwca 1982 r. uzyskał tytuł magistra teologii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na podstawie pracy pt. „Kerygmat św. Jana Chrzciciela w ujęciu Synoptyków i IV Ewangelii”. Ks. R. Tomczak pracował w latach 1982-84 jako wikariusz w parafii p.w. Wniebowzięcia NMP w Szprotawie, a następnie w parafii p.w. NSPJ w Gorzowie Wlkp. (1984-85)
W październiku 1985 r. został skierowany na studia licencjacko-doktoranckie w zakresie teologii fundamentalnej do KUL-u. W dniu 1 czerwca 1987 r. uzyskał tytuł licencjata teologii, a 20.06.1989 r. stopień doktora nauk teologicznych w zakresie teologii fundamentalnej na podstawie rozprawy, pt. „Problem mesjańskiej legitymacji Jezusa w Mt 11,2-6 i Łk 7,18-23 w świetle współczesnej literatury teologicznej” pod kierunkiem ks. doc. dra hab. Mariana Ruseckiego. W dniu 5 października 1989 r. biskup J. Michalik skierował ks. Tomczaka do pracy w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu w charakterze prefekta i wykładowcy teologii fundamentalnej i religiologii. Od września 1990 r. podjął wykłady tychże przedmiotów w Gorzowskiej Sekcji Papieskiego Fakultetu Teologicznego we Wrocławiu. W okresie od stycznia do sierpnia 1992 przebywał na urlopie naukowym we Freiburgu (Niemcy).
Dnia 3 kwietnia 1993 r. ks. R. Tomczak został mianowany wicerektorem WSD w Paradyżu. 9 września 1995 r. otrzymał odznaczenie papieskie: kapelana Jego Świątobliwości. W dniu 20 stycznia 1996 r. został rektorem Paradyskiego Seminarium. Funkcję tę pełnił do 31 lipca 2007 r. W latach 2007-13 był pełnomocnikiem biskupa diecezjalnego ds. renowacji Domu Biskupów w Gorzowie Wlkp., przy ul. 30-go Stycznia 1. W dniu 30 czerwca 2009 otrzymał odznaczenie papieskie: prałat honorowy Jego Świątobliwości W czasie posługi rektorskiej ks. Tomczak realizował formację seminaryjną zgodnie ze wskazaniami Stolicy Apostolskiej „Ratio Instrumentalis Sacerdotalis pro Polonia” Komisji Episkopatu Polski ds. Duchowieństwa oraz rozporządzeniami Rady Papieskiego Fakultetu Teologicznego we Wrocławiu (także: Wydziału Teologicznego UAM w Poznaniu oraz Uniwersytetu Szczecińskiego).
Za kadencji ks. rektora R. Tomczaka zostały wprowadzone praktyki pastoralne IV w Wielkim Poście oraz zwiększono zakres ćwiczeń w ramach wykładanych przedmiotów. Ważnym znakiem kadencji rektorskiej ks. R. Tomczaka było otwarcie Paradyża na różne inicjatywy kulturalne i społeczne. Zainicjował (wraz z C. Zychem) „Muzykę w Raju” – międzynarodowy festiwal dawnej muzyki, który stał się sztandarowym wydarzeniem kulturalnym znanym w Polsce i w Europie. Organizował plenery artystyczne, gromadzące corocznie w sierpniu, kilkunastu znanych twórców. Dzięki otwartości ks. R. Tomczaka, organizowane były w Paradyżu różne spotkania (np. powołujące województwo lubuskie, ambasadorów, ogólnopolskie sesje naukowe, wspólne z Akademią Rolniczą w Szczecinie), zjazdy i spotkania formacyjne wychowawców seminaryjnych z Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej, dzieci, młodzieży, ministrantów, lektorów, katechetów z naszej diecezji, itp.
Od początku kadencji rektorskiej ks. R. Tomczak podjął na wielką skalę w obiektach paradyskich prace remontowo-konserwatorskie, które obejmowały: budowę sieci kanalizacyjnej i deszczowej, prace elewacyjne budynków usytuowanych na terenie Paradyża, wymianę ponad 300 okien, budowę dróg i ścieżek z kostki granitowej, założenie ogrodów, stawu, modernizację systemu grzewczego (instalacje wewnętrzne wraz kaloryferami, zamontowanie około 120 metrów kwadr. kolektorów słonecznych) Ponadto wyremontowano mieszkania profesorskie i kleryckie, kaplicęrefektarz, kuchnię. Wykonano w kościele konserwację ambony, pięciu bocznych ołtarzy, dwa freski oraz wymalowano boczne nawy kościoła. Powstała nowa czytelnia czasopism, muzeum wraz z izbą wystawienniczą, przeznaczoną na czasowe wystawy o charakterze kulturalno-religijnym. 
W okresie rektorskim ks. R. Tomczaka – często z jego inspiracji – zorganizowane zostały Europejskie Spotkania Wspólnot Karola de Foucaulda, ogólnopolski zjazd wykładowców teologii fundamentalnej i religiologii, spotkanie rektorów wyższych seminariów diecezjalnych i zakonnych. Ks. rektor przygotował Paradyskie Seminarium na Konferencję Episkopatu Polski (2003). Ks. Ryszard Tomczak jest członkiem Rady Konsultorów (od 2004), Rady Kapłańskiej (od 1997), Duszpasterskiej (1997-2008) oraz Komisji ds. Stałej Formacji Kapłanów (1997-2008) Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej; należy do Gremium Cenzorów: teologia fundamentalna (od 2009) oraz Zespołu ds. Ekspozycji Muzealnych w Domu Biskupów w Gorzowie Wlkp. (od 2013). Ks. Tomczak został odznaczony: honorową odznaką wojewody zielonogórskiego „Za zasługi w rozwoju województwa zielonogórskiego”; złotą odznaką ministra kultury i sztuki RP „Za opieką nad zabytkami”; medalem wojewody lubuskiego „Restaurator Ecclesiae”; nagrodą „Civitas Christiana” im. Ks. dr. Bolesława Domańskiego „Za działalność dydaktyczno-wychowawczą łączoną z działalnością kulturotwórczą i społeczną w Kraju i Europie”.
Ks. R. Tomczak pracował w charakterze adiunkta na Wydziale Teologicznym (UAM w Poznaniu: 1999-2003; Uniwersytetu Szczecińskiego: 2003-2013). Wykładał religiologię w WSD Księży Oblatów w Obrze (2009-11). Pod jego kierunkiem powstało ponad 80 prac magisterskich, napisanych przez kleryków WSD w Paradyżu oraz studentów świeckich PWT w Gorzowie Wlkp. i w Zielonej Górze. Jest autorem książki, pt. „Bezdroża New Age” (Zielona Góra 1994, wyd. 2: 2015) oraz redaktorem 5 książek, 31 artykułów naukowych z dziedziny teologii, 7 recenzji naukowych, 10 sprawozdań oraz 35 artykułów popularno-naukowych. W Paradyżu i w Gorzowie Wlkp. zorganizował 21 konferencji i sympozjów naukowych. Brał udział w zjazdach naukowych, ogólnopolskich wykładowców teologii fundamentalnej i religiologii oraz rektorów wyższych seminariów diecezjalnych i zakonnych. Poza tym wygłaszał szereg wykładów o tematyce religijnej. Od 23 grudnia 2013 do 31 lipca 2014 r. był rezydentem w parafii Jenin. Od 1 sierpnia 2014 r. został proboszczem w witnickiej parafii. Poza pracą duszpasterską w parafii, ks. Ryszard Tomczak udziela się w różnych komisjach, powołanych przez biskupa Stefana Regmunta, a także pracuje naukowo, pisząc artykuły i książki oraz wykładając teologię fundamentalną i religiologię w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu.
WIKARIUSZE:
Ks. Józef FERENSOWICZ (1946-47)
Ks. Wiktor HAAS (1947)
Ks. Wiktor PANECKI (1947-48)
Ks. Piotr ROZWADOWSKI (1948-49)
Ks. Teodozy KOMARCZEWSKI (1949-52)
Ks. Czesław BERKA (1952-53)
Ks. Bronisław JANOWSKI (1953-54)
Ks. Maciej MAŁECKI (1954-57)
Ks. Antoni MAZIARZ (1957-59)
Ks. Wiktor OSTROKOŁOWICZ (1959-61)
Ks. Władysław KASPRZAK (1961-63)
Ks. Jerzy WOJCIAK (1963-66)
Ks. Leszek MICHALSKI TS (1964)
Ks. Ludwik TCZMACH (1964-65)
Ks. Henryk PIETREWICZ TS (1965-67)
Ks. Jan GIRIATOWICZ (1966-69)
Ks. Józef SAWICKI TS (1966-67)
Ks. Bogdan WEGNEROWSKI TS (1967-70)
Ks. Tadeusz WALCZYK (1969-72)
Ks. Antoni CIEMIĘGA (1972-73)
Ks. Jerzy OSZKIEL (1972-73)
Ks. Bolesław GUMIENIUK (1973-75)
Ks. Jan TRUTY (1975-77)
Ks. Szymon GRABAS (1977-78)
Ks. Wojciech KRAJENTA (1978-80)
Ks. Zbigniew MATWIEJÓW (1980-82)
Ks. Zbigniew NIDECKI (1982-84)
Ks. Wacław ZABOROWSKI (1984-88)
Ks. Dariusz GLAMA (1988-89)
Ks. Ireneusz ŁUCZAK (1989-91)
Ks. Jerzy FILIPKOWSKI (1989-91)
Ks. Krzysztof MRUKOWICZ (1991-95)
Ks. Stanisław CZERWIŃSKI (1993-95)
Ks. Adam WIJATKOWSKI (1995-98)
Ks. Andrzej SZKWAREK (1995-98)
Ks. Edward URBAŃSKI (1998-99)
Ks. Piotr PIENIĘŻNY (1998)
Ks. Jerzy SZAKIEL (1999-2000)
Ks. Marcin FLIEGER (1999-2005)
Ks. Andrzej MATERYŃSKI (2000-02)
Ks. Krzysztof BURZYŃSKI (2002-05)
Ks. Dariusz SIUDA (2005-09)
Ks. Mariusz PIEKOSZEWSKI (2005-06)
Ks. Aleksander WERSTLER (2006-10)
Ks. Andrzej JĘDRZEJOWSKI (2009-12)
Ks. Andrzej JANICKI (2010-2014)
Ks. Krzysztof COCHŁA (2012-14)
Ks. Mieczysław ŁĘCKI (2014-2015)
Ks. Tomasz DOBROWOLSKI (2014-2018)
Ks. Krzysztof ORNATOWSKI (2015-2017)
Ks. Karol Aleksandrowicz (2017-2021)
Ks. Barnaba Dębicki (2018- 2022)
Ks. Kamil Wiącek (2021-2023)
Ks. Michał Szot (2022-)
Ks. Mariusz Wysakowski (2023-)
PRACOWNICY ŚWIECCY W PARAFII
Od początku istnienia parafii w Witnicy byli zatrudnieni kościelni, organiści i gospodynie plebanijne. Osoby te wspomagają duszpasterzy w pracy parafialnej oraz tworzą pewien klimat życia parafialnego. Bez ich pracy, zaangażowania i życzliwości, kapłani byliby pozbawieni klimatu współtworzenia środowiska parafialnego. Do historii witnickiej parafii wpisali się następujący pracownicy świeccy:
1. KOŚCIELNI: Józef PTASZKIEWICZ Władysław KĘDZIOR Jan KĘDZIOR Józef KĘDZIOR Jan GRÓDEK Józef PULKOWSKI Zenon KMIEĆ Michał MAZUREK Andrzej KASPRZAK Jerzy ZASADA Piotr SKOLASIŃSKI, Andrzej JASIŃSKI.
2. ORGANIŚCI Michał MAKARA Rafał KOBOS Adrian ZDROJEWSKI Tomasz PIERZCHALSKI
3. GOSPODYNIE PLEBANIJNE Leopoldyna WĘGLIŃSKA Janina BANASIAK
Anna ADAMCZUK Barbara KRÓLICKA Teresa SZWARCEWICZ Maria SPEYER Czesława PUPKO Maria GONTASZEWSKA Krystyna PULKOWSKA Danuta OKUŃ
4. DORADCY ŻYCIA RODZINNEGO Stefania WÓJCIK Małgorzata CZECHOWSKA Teresa WARZECHA Teresa KĘDZIOR Czesława ŁUKIEŃCZUK Zofia WOJTASIK Monika SUDOŁ Teresa BARAN (Białcz) Jolanta SKOLASIŃSKA