Modlitwa rodzinna za zmarłych

 

Listopad jest miesiącem szczególnej modlitwy za tych, którzy odeszli do Pana. Z powodu epidemii nasze życie w najbliższym czasie będzie bardziej skoncentrowane w domu. Po raz kolejny będzie to większe wyzwanie, aby odkrywać rodzinę jako Kościół domowy i praktykować modlitwę rodzinną.

Zapraszamy do posłużenie się poniższą propozycją celebracji, aby w kręgu domowym modlić się za zmarłych z rodziny i nie tylko.

 

  • Na stole przykrytym białym obrusem, ołtarzu domowym, ustawiamy krzyż i zapalone świece lub znicze oraz księgę Pisma Świętego, otworzoną na fragmencie Ewangelii, który będzie odczytany: J 14,1-6,
  • W pobliżu można też położyć wypisane na rodzinnej kartce wypominkowej imiona oraz zdjęcia bliskich zmarłych: krewnych, przyjaciół, nauczycieli, duszpasterzy i in.
  • Z pomocą rodziców dzieci mogą przygotować rodzinne drzewo genealogiczne.
  • Domowa liturgia rozpoczyna się znakiem krzyża i śpiewem pieśni „Zwycięzca śmierci”.

 

  1. Zwycięzca śmierci, piekła i szatana,

Wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana

Naród niewierny trwoży się, przestrasza

Na cud Jonasza. Alleluja!

 

  1. Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza,

Anioł zstępuje, niewiasty pociesza:

„Patrzcie, tak mówi, grób ten próżny został,

Pan z martwych powstał.” Alleluja!

 

  1. Ustąpcie od nas smutki, troski, żale,

Gdy Pan Zbawiciel tryumfuje w chwale;

Ojcu swojemu już uczynił zadość,

Nam niesie radość. Alleluja!

 

  1. Cieszy swych uczniów, którzy wierni byli,

Utwierdza w wierze, aby nie wątpili:

Obcuje z nimi, daje nauk wiele

O swym Kościele. Alleluja!

 

  • Głowa rodziny prowadzi teraz modlitwę Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Wierzę w Boga… i Wieczny odpoczynek…,
  • Następnie odczytuje fragment Ewangelii: J 14,1-6.

 

Słowa Ewangelii według świętego Jana

 

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przybędę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę”.

Odezwał się do Niego Tomasz: „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?”

Odpowiedział mu Jezus: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”.

 

Oto słowo Pańskie

  • Teraz jeden z domowników odczytuje rozważanie, którego autorem jest o. prof. Jacek Salij OP:

 

Pan Jezus powiedział: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”. Najpierw Chrystus Pan jest Drogą do mnie samego. Odchodząc od Boga i od Bożych przykazań, człowiek gubi samego siebie – nie wie już, ani kim jest, ani po co żyje, ani dokąd idzie. Dopiero dzięki Chrystusowi człowiek może siebie odnaleźć.

Jest również Chrystus Pan Drogą do moich bliźnich. Im mocniej trzymam się Chrystusa, tym bardziej wyzwalam się z egoizmu i z różnych form miłości niedojrzałej lub zdeformowanej, tym lepiej rozumiem prawdziwą miłość bliźniego. Chrystus jest moją Drogą do bliźnich, bo uczy mnie bezinteresowności, poświęcenia, szacunku dla każdego człowieka; uczy, żeby nie szukać pierwszego miejsca, a władzę traktować jako służbę.

Jest wreszcie Chrystus naszą Drogą do Boga. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przez Niego. To dzięki Niemu wiemy, że Bóg jest samym miłosierdziem i że naszymi grzechami zadajemy Mu ból. To tylko mocą Jego łaski możemy dostąpić ich odpuszczenia i przybliżyć się do Boga, a nawet otrzymać udział w jego Boskiej naturze i stać się Jego dziećmi.

Również Prawdą jest Chrystus Pan w tych wszystkich wymiarach. Dopiero dzięki Chrystusowi możemy do końca poznać prawdę o sobie samych i o naszych bliźnich oraz prawdę o Bogu. „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat – mówi Chrystus Pan przed Piłatem – aby dać świadectwo prawdzie”. Tej prawdzie, że Bóg nie przestał nas kochać, mimo że my staliśmy Mu się obcy. I tej prawdzie, żeśmy wezwani do życia wiecznego. I tej prawdzie, że w naszym życiu zawsze może zwyciężyć dobro, bo zło nigdy nie jest aż tak potężne, żebyśmy kiedykolwiek musieli mu służyć.

Chrystus Pan jest nie tylko Drogą i Prawdą, jest również Życiem.

W Apostole Pawle był On Życiem aż tak wszechogarniająco, że mógł on wołać: „Żyję ja, ale już nie ja żyję, bo żyje we mnie Chrystus”. Jest On naszym Życiem, jeśli karmimy się Jego słowem i spożywamy Jego Ciało. Jest On naszym Życiem, jeśli otwieramy się na jego Ducha i szukamy Jego miłości.

Na koniec zauważmy jeszcze jedno: Kiedy już dojdziemy do życia wiecznego, Chrystus Pan przestanie być naszą Drogą. Ale naszym Życiem będzie On na wieki.

 

  • Teraz następuje modlitwa za zmarłych. Przy poszczególnych stacjach wspomina się imiona zmarłych z pomocą rodzinnej kartki wypominkowej. Stacje mogą prowadzić dorośli i dzieci.

 

STACJA I – ZA ZMARŁYCH KAPŁANÓW 

 

Prowadzący: Módlmy się za zmarłych biskupów, kapłanów i diakonów, za zmarłych Braci i Siostry zakonne, (szczególnie za N.N.) 

 

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Wieczny odpoczynek…

 

  1. Boże, który obdarzyłeś naszych braci godnością biskupią lub kapłańską i dałeś im udział w kapłaństwie Apostołów, spraw, prosimy, aby zostali na wieki włączeni do ich społeczności. Przez Chrystusa, Pana naszego.
  2. Amen. 

 

STACJA II – ZA ZMARŁYCH RODZICÓW (DZIADKÓW)

 

  1. Módlmy się za naszych zmarłych rodziców i dziadków, (szczególnie za N.N.). 

 

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Wieczny odpoczynek…

 

  1. Boże, który kazałeś nam czcić ojca i matkę, zmiłuj się nad naszymi zmarłymi rodzicami, odpuść im grzechy i nagradzaj ich trudy, a nam pozwól oglądać ich w radości światła wiecznego. Przez Chrystusa Pana naszego.
  2. Amen. 

 

STACJA III – ZA ZMARŁYCH KREWNYCH I PRZYJACIÓŁ

 

  1. Módlmy się za zmarłych naszych braci i siostry, dzieci, współmałżonków, krewnych, rodziców chrzestnych, wychowawców, przyjaciół, (szczególnie za N.N.). 

 

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Wieczny odpoczynek…

 

  1. Boże, nieskończenie dobry, w ręce Twoje polecamy naszych zmarłych krewnych, przyjaciół i wychowawców. Serdecznie prosimy, abyś wynagrodził im za dobrodziejstwa nam udzielone i przyjął ich do błogosławionej społeczności Świętych. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen. 

 

STACJA IV – ZA POLEGŁYCH I OFIARY WOJNY

 

  1. Módlmy się za wszystkich poległych w obronie Ojczyzny, zmarłych w obozach zagłady, łagrach i więzieniach, ofiary ostatnich wojen. 

 

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Wieczny odpoczynek…

 

Boże, Ty sprawiłeś, że Twój Syn zwyciężył śmierć i wstąpił do nieba, daj wszystkim naszym zmarłym udział w Jego zwycięstwie nad śmiercią, aby mogli na wieki oglądać Ciebie, swojego Stwórcę i Odkupiciela. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Amen.

 

STACJA V – ZA WSZYSTKICH WIERNYCH ZMARŁYCH 

 

  1. Módlmy się za wszystkich wiernych zmarłych, których groby znajdują się na cmentarzu lub gdziekolwiek na świecie, których wiarę jedynie zna Bóg, i o których zawsze Matka-Kościół pamięta w modlitwach. 

 

Ojcze nasz…, Zdrowaś Maryjo…, Wieczny odpoczynek…

 

  1. Boże, Stwórco i Odkupicielu wszystkich ludzi, udziel zmarłym sługom i służebnicom Twoim odpuszczenia wszystkich grzechów. Niechaj przez nasze pobożne modlitwy dostąpią miłosierdzia, którego zawsze pragnęły. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
  2. Amen.

 

 

 

  • Teraz odmawia się lub śpiewa antyfonę:

 

  1. Witaj, Królowo, Matko miłosierdzia, życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj. Do Ciebie wołamy, wygnańcy, synowie Ewy. Do Ciebie wzdychamy, jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza, one miłosierne oczy Twoje, na nas zwróć. A Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka, Panno Maryjo.

 

  • Celebracja kończy się znakiem krzyża świętego i wezwaniem:

 

  1. Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać, Panie.
  2. A światłość wiekuista niechaj im świeci.
  3. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
  4. Amen.

 

  • Teraz wypada zorganizować rodzinny wieczór wspomnień o bliskich zmarłych, któremu towarzyszyć może oglądanie zdjęć oraz przybliżanie dzieciom drzewa genealogicznego rodziny.
  • Rodzinną kartkę wypominkową przy najbliższej okazji zanosi się do kościoła, w którym prowadzona jest parafialna modlitwa za zmarłych.

 

Odpusty za zmarłych w listopadzie 2020 r.

 

Penitencjaria Apostolska ze względu na pandemię koronawirusa wydała dekret, na mocy którego odpusty zupełne dla wiernych zmarłych będzie można uzyskać przez cały listopad.

Warunki uzyskania odpustów:

  • Odpust zupełny można uzyskać za nawiedzenie cmentarza i modlitwę, choćby myślną, za zmarłych przez osiem dni listopada, które mogą być dowolnie wybrane i oddzielone od siebie.
  • Odpust zupełny można uzyskać także za nawiedzenie kościoła lub kaplicy oraz odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga” w dowolny jeden dzień listopada.
  • Odpust zupełny mogą uzyskać osoby starsze, chore i wszyscy, którzy z poważnych powodów nie mogą opuścić domu pod następującymi warunkami:
    • duchowa łączność z wiernymi nawiedzającymi miejsca święte,
    • wykluczenie przywiązania do jakiegokolwiek grzechu,
    • wzbudzenie intencji spełnienia, gdy będzie to możliwe, zwyczajnych warunków (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego),
    • odmówienie modlitwy za zmarłych przed obrazem Pana Jezusa lub Najświętszej Maryi Panny (np. jutrzni i nieszporów z oficjum za zmarłych, Różańca, Koronki do Bożego Miłosierdzia i innych modlitw za zmarłych) lub podjęcie medytacyjnej lektury jednego z fragmentów Ewangelii z liturgii za zmarłych, lub wypełnienie uczynków miłosierdzia przez ofiarowanie Bogu cierpień i niedogodności swego życia.

 

Ewangelie z liturgii za zmarłych:

 

 

  • Mt 5, 1-12a,
  • Mt 11, 25-30,
  • Mt 25, 1-13,
  • Mt 25, 31-46,
  • Łk 7, 11-17,
  • Łk 12, 35-40,
  • Łk 23, 33-43,
  • Łk 23, 44-24,6,
  • Łk 24, 13-35,
  • J 5, 24-29,
  • J 6, 37-40,
  • J 6, 51-58,
  • J 11,17-27,
  • J 11,32-45,
  • J 12, 23-26,
  • J 14, 1 nn,
  • J 17, 24-26,
  • J 19, 17-30