Wielki Czwartek

Wieczorną mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczynamy Triduum Paschalne – najważniejszy okres w kalendarzu liturgicznym, którego istotą jest rozważanie męki, śmierci oraz zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.

We wszystkich kościołach parafialnych odbywa się wtedy tylko jedna liturgia – wspominana wcześniej msza Wieczerzy Pańskiej. Stanowi ona pamiątkę ostatniej wieczerzy, podczas której Chrystus ustanowił sakramenty kapłaństwa i eucharystii.

W czasie tego spotkania Zbawiciel najpierw połamał chleb i rozlał wino, po czym uczynił je swoim Ciałem i swoją Krwią. Następnie obmył nogi apostołom, czym dał dowód, że prawdziwa miłość objawia się w pokorze i codziennej służbie bliźniemu. Po tych wydarzeniach, wraz z uczniami, udał się do ogrodu Getsemani (Ogród Oliwny), gdzie został pojmany przez żołnierzy.

Na pamiątkę tamtego wydarzenia w Wielki Czwartek, w kościołach, księża omywają stopy dwunastu mężczyznom.

W trakcie mszy wierni zawsze śpiewają hymn „Chwała na wysokości”. Towarzyszy mu bicie wszystkich dzwonów i gongów w kościele

Po zakończeniu nabożeństwa, aż do Mszy Wigilii Paschalnej (odprawianej w Wielką Sobotę wieczorem) zamiast stalowych gongów i dzwonów używa się drewnianych kołatek. Na zakończenie mszy Najświętszy Sakrament przenoszony jest do ciemnicy. Ma to symbolizować więzienie, do którego wtrącony został Chrystus po Ostatniej Wieczerzy.

foto: Zbigniew Mazur